De Klimmer
Mijn echte passie…klimmen! In de Alpen, maar zeker ook buiten Europa.
In de Alpen heb ik vele aansprekende beklimmingen gemaakt: Eiger noordwand, Matterhorn noordwand, Grandes Jorasses noordwand, Piz Badile noordwand, Cime Grande noordwand, Aig. Verte noordwand, Salbit Westgraat, etc.
Buiten de Alpen ben ik op vele lokaties geweest: voor mijzelf, maar ook met klanten. Hieronder een overzicht van mijn expedities.
Expedities
2008
K2 – Pakistan
Een geweldige expeditie naar de K2, de op een na hoogste berg van de wereld.
Als jonge getalenteerde klimmer mocht ik mee naar de K2, in een Nederlandse expeditie. Voor mij heel groots en spannend, omdat het voor mij de eerste keer was buiten Europa en direct op een hele grote berg.
Het was een enerverende reis en een grootste beklimming, die helaas werd overschaduwd door een groot ongeluk wat plaats vondt rondom de topdag.
Ik kwam zelf met moeite tot kamp 3 (7100m), maar kon daar uiteindelijk wel heel trots op zijn. Daarnaast hielp ik als verantwoordelijke bij de opsporing en redding tijdens het ongeluk.

2009
Peru
Mijn eerste ‘eigen’ expeditie, samen met mijn beste klimmaat William. Het doel was om veel ervaring op te doen en zoveel mogelijk mooie bergen te beklimmen. We hadden onze zinnen gezet op de Artesonraju en Taulliraju, maar door verschillende redenen lukte geen van deze bergen.
Buik problemen, condities, extreme koude en gestolen klimuitrusting maakte het tot een niet zo’n hele succesvolle expeditie. Maar, het zelf alles regelen, op pad zijn in een hele mooie omgeving en de vriendschap was zeker wel de moeite waard!

2011
Rusland
Een expeditie naar Elbrus, om met een groep van Deloitte de top proberen te halen. Top gehaald!
2013
Alaska – Moonflower
Wow, wat een route!!! 1e Nederlandse beklimming!
In 2013 hadden William en ik onze zinnen gezet op een van de mooiste alpiene routes ter wereld, Moonflower buttres op Mount Hunter. Veel mensen in NL dachten dat deze route te hard voor ons was, maar wij lieten zien dat dit echt wel mogelijk was.
3 dagen klimmen, slapen, koken, rusten…en nog meer klimmen. Na 2,5 dag haalden wij de top van de route, maar besloten door de weersomstandigheden om niet verder te klimmen en om te draaien. Een halve dag abseilen bracht ons terug in BC.

2015
Alaska – Denali ‘Cassin ridge’ – Speed
In 2015 keerde ik terug Alaska, nu om een poging te doen op de zuidwand van Denali.
We (Tania en ik) beklommen deze berg eerst via de normaal route, om te wennen aan de hoogte. Na een aantal dagen rust kwam er een window met goed weer, die we besloten te benutten.
We daalden af naar het begin van de route (3800m), namen wat rust en rond 22.00 uur begonnen we met klimmen. Uiteindelijk waren we rond 19.30 de volgende dag op de top van de route. 22,5 uur, bijna 2400m hoger…wat een prestatie!

2016
Nepal – Cholatse North Face
Na het succes op Denali wilde ik weer een technische route klimmen. Jaren daarvoor had ik ooit een foto gezien van Tawoche noordwand in Nepal. Maar deze wand was te gevaarlijk. Gelukkig vond ik foto’s van de wand die er naast lag, de noordwand van Cholatse. En deze was wel te klimmen! Mike en ik waagden een poging…
De eerste dag kwamen we tot 6200m, waar we bivakkeerden. De volgende dag, in een van de eerste lengtes na het bivak, viel ik 50m naar beneden. Gebroken wervel, nog een bivak, redding uit de wand. Zie hier het hele verhaal….

2017
Kyrgistan – Peak Lenin (met klanten)
Een expeditie naar Peak Lenin (7134m), samen met 4 klanten.
Boven basiskamp deden we alles zelf: 2 kampen opzetten, alle spullen naar boven slepen, acclimatiseren, etc. Uiteindelijk was een gast sterk genoeg om mee te gaan naar de top.
Summit!!!

2018
Nepal – Manaslu
In 2018 ging ik samen met mijn klimpartner Sanna naar Manaslu, de 8st hoogste berg ter wereld, 8163m hoog.
Het was een fantastische expeditie, waarin we lieten zien dat grote bergen ook zelfstandig te klimmen zijn. We beklommen Manaslu zonder gebruik te maken van Sherpa hulp boven BaseCamp, en zonder extra zuurstof.

2021
Nepal – Mount Everest
Nadat Sanna en ik in 2020 niet konden gaan door Covid, besloten we in 2021 wel te gaan: een poging om Mount Everest te beklimmen, zonder zuurstof en zonder sherpa’s.
Het was een moeilijk jaar, met slecht weer, een lastige ijsval en Covid wat weer terug kwam….ook in BC. Uiteindelijk werden we allebei ziek, wat heel veel energie koste…
Uiteindelijk kwamen we niet hoger dan kamp 3 op bijna 7000m. Maar we hadden vastgehouden aan onze eigen normen & waarden, en dus waren we trots op onze prestatie!

2022
de Alpen – 82 x 4000 bergen – op eigen kracht!
De verandering van het klimaat raakt me elke dag, tijdens mijn werk in de bergen. Ik zie elke jaar de gletsjers kleiner worden; ik zie bergen veranderen; ik ervaar dat de seizoenen verschuiven en het weer extremer wordt.
Om daar iets tegen te doen, besloot ik in 2022 om een klimaatneutrale expeditie te starten. Het plan was om alle 4000 meter bergen van de Alpen (82x), geheel op eigen kracht te beklimmen: dus zonder gemotoriseerd transport, zonder het gebruik van liften, alleen met mijn eigen spierkracht door te lopen, fietsen en klimmen.
Een zwaar en wild plan, wat pas 3x eerder door buitenlandse klimmers was behaald.
Het koste me 78 dagen, maar op 12 augustus om 10.10 stond ik op de Barre des Ecrins, de laatste van alle 82 4000m bergen. Het was me gelukt! Ik had naast het beklimmen van alle 4000m bergen van de Alpen, ook een voorbeeld neergezet hoe men extreme expedities kon doen zonder druk op het klimaat, maar ook hoe wij allemaal konden bijdragen aan een beter milieu.
Zie Climbing4Climate voor meer info!

2023
Nepal – Mount Everest – poging 2…
Na Climbing4Climate voelde ik me extreem sterk, en dus besloot ik om in 2023 terug te gaan naar Mount Everest. Solo en zonder zuurstof.
De eerste acclimatisatie ging perfect, maar daarna liep ik tegen problemen aan. Mijn brander werd op 6400 meter gestolen en er kwam een onverwachte storm op hoogte.
Bij mijn 4e rotatie werd ik onderweg steeds zieker, en uiteindelijk kwam ik vermoeid en helemaal kapot in kamp 2 (6400m) aangekropen. Na een wilde nacht met weinig slaap kon ik mijzelf veilig terug krijgen in basiskamp, en uiteindelijk verder naar Dingboche (4400m).
Een paar dagen later werd ik gediagnosticeerd met een hevige longontsteking, en de expeditie was over.
